ในกาละยามนั้น นางนาถน้องเจ้าตกปรางคำ
จ้ำมากล่าวคำจา หาทางเดินย้าย
บ่าวพี่ชายก้ำฝ่ายแฟนเก่า
ได้ยินถ้อยคิดคล้อยนำน้อยอ่อนใจ
อย่าสุไลเฮียมป๋า ขอหลบฮ่มซ้อน
กลับมาตายคอนเก่านางยังฮักเจ้า ว่าซั่นว่า
หล่านางเอ๋ยขอแต่เจ้าหลับมาอ้ายบ่ตีบ่ฆ่า
อ้ายกะยังเป็นอ้ายที่ฮักเจ้า อ้ายยังฮักเจ้า
หล่านางเอ๋ยขอให้อ่วยกลับมาแม่นเขา
เฮ็ดเจ้าเสียใจ หม่องนี่มีกอดของอ้ายคอยประคอง
หัวใจเจ้า
บัดนี้ หากน้องกัวแต่ย้านนอนแล้งสั่นหนาว
บ่าวพี่ชายซู้เก่าสินำอ้อนซ้อนเอา
หลิงเหลียวแลหลังล่วงสิเห็นห่วงฮักเก่า
อ้ายผู้เป็นแฟนเก่า ยังคอยทาง
อย่าสุไลเฮียมป๋า ขอหลบฮ่มซ้อน
กลับมาตายคอนเก่านางยังฮักเจ้า ว่าซั่นว่า
หล่านางเอ๋ยขอแต่เจ้าหลับมาอ้ายบ่ตีบ่ฆ่า
อ้ายกะยังเป็นอ้ายที่ฮักเจ้า อ้ายยังฮักเจ้า
หล่านางเอ๋ยขอให้อ่วยกลับมาแม่นเขา
เฮ็ดเจ้าเสียใจ หม่องนี่มีกอดของอ้ายคอยประคอง
หล่านางเอ๋ยขอแต่เจ้าหลับมาอ้ายบ่ตีบ่ฆ่า
อ้ายกะยังเป็นอ้ายที่ฮักเจ้า อ้ายยังฮักเจ้า
หล่านางเอ๋ยขอให้อ่วยกลับมาแม่นเขา
เฮ็ดเจ้าเสียใจ หม่องนี่มีกอดของอ้ายคอยประคอง
กลับมาสาหล่า